Rumunija,Transilvanija
Dvorac se uzdiže na mjestu nekadašnjeg rimskog kastruma u centralno-južnoj zoni Rumunije, u županiji Hunedoara, regija Transilvanija. U XV vijeku, za vrijeme početka gradnje dvorca, Transilvanija je bila pod upravom Mađarske kraljevine. Veliki radovi na transformaciji antičkog rimskog kastruma u utvrđeni dvorac započeti su po naređenju mađarskog vladara, princa Iancu od Hunjadija. Odbrambene kule, gotički tornjevi, izreckani zidovi, pokretni mostovi, sve su to bili noviteti u vojnoj arhitekturi Transilvanije XV vijeka. Voditelj radova u daljoj fazi izgradnje dvorca bio je Matijaš Korvin, ugarski kralj i sin princa Iancu od Hunjadija. Matijaš Korvin je bio saveznik a zatim i neprijatelj vladara Vlaške, Vlada Tepeša, poznatijeg kao Drakula, čije ime se veže uz još jedan čuveni rumunski dvorac, onaj u Branu.
Dvorac Hunjadi je obogaćen salonima i sobama prinčeva koji su ga nastanjivali u kasnijem periodu. O sudbini ovog dvorca govori nam Nicolae Ceriser, direktor muzeja “Dvorac porodice Korvin”: “ Dvorac Korvin je objekat od istorijskog značaja, budući da je izgrađen od strane porodice koja ima veliku važnost za Transilvaniju i Kraljevinu Mađarsku. Termin “Korvin” je Matijašu dodijelio biograf Antonio Bonfini, koji navodi da je porodica Hunjadi nastavljač loze drevne rimske porodice Corvini (Korvin). Dvorac je važan i sa arhitektonske tačke gledišta, jer skladno spaja elemente civilne i vojne arhitekture zapada, kasne gotike i renesanse. Služio je kao ljetnikovac porodice Korvin, a zatim i kao rezidencija važnih plemićkih porodica Transilvanije, sve dok 1724. nije zauzet od Habsburgovaca i pretvoren u depozit za željezo. To je bio početak njegovog propadanja, da bi daljom degradacijom bio napušten i nekorišten sve do konačne restauracije i pretvaranja u muzej. Danas se u njemu nalaze umjetničke i arheološke zbirke, kolekcije vojne tehnologije i etnografski predmeti. Godišnje broji oko 200 hiljada turističkih posjeta, a ta brojka i dalje raste.
Amblem Korvinovih predstavlja vrana koji u kljunu drži zlatni prsten. Postoji legenda o vrani koja govori o porijeklu imena Iancu Hunedoara Corvina. Priča se da je Iancu od Hunedoara bio vanbračni sin ugarskog kralja Sigismunda Luksemburškog i jedne prekrasne žene koja se zvala Elizabeta. Da bi sačuvao njezinu čast kralj je odlučio udati je za jednoga od svojih vojnih zapovjednika. Prije vjenčanja poklonio joj je prsten koji je trebala dati sinu kad odraste tako da ga kralj naknadno priznao. Prilikom jednog putovanja dijete je tokom objeda zaboravilo prsten na livadi tokom objeda. To je primjetila vrana koju je privukao sjaj prstena i uzela prsten u kljun pokušavajući pobjeći. Kada je mali Iancu to vidio dograbio je luk i strijelu, pogodio vranu i preuzeo svoj prsten. Prepričao je ovu priču kasnije kralju koji je odlučio da zlatni prsten u vraninom kljunu postane simbolom porodice.
Druga legenda, prilično tužna, pripovjeda o tri turka zatočena u zatvoru dvorca, koji su 15 godina kopali bunar od 30 metar u dvorištu. Radili su to prema dogovoru sa princom Iancu koji ih je, u zamjenu za taj posao, obečao osloboditi. Nakon što su dovršili posao pitali su da li će obećanje biti održano, ali na njihovu nesreću princ je u međuvremenu umro, a novi gospodor ih je umjesto oslobođenja osudio na smrt.
Osim već pomenutih “7 čuda” odabranih od strane rumunskih građana kao rezultat ankete o kojoj smo govorili, u Rumuniji postoji i “7 čuda” koje je Unesco proglasio zaštićenom svjetskom baštinom. Radi se o manastirima koji se nalaze raspoređeni duž čitave zemlje, a neki među najznamenitijim su dačanski gradovi u planinama Orastie, također u županiji Hunedoara.
Нема коментара:
Постави коментар